Heb je eerder op mijn over-mij-pagina gespiekt, dan las je het al. Ik sta waar ik nu sta, door de dingen die ik meemaakte en aanpakte. De struggles die ik als klein meisje ervaarde, de volwassen keuzes die ik maakte om dichterbij mezelf te komen en de mentale vrijheid die ik daardoor nu mag ervaren. Coaching was hierin een belangrijke schakel – een onmisbare zelfs. In deze blog lees je over mijn persoonlijke ‘reis’, de rol van coaching en wat het me vandaag de dag nog steeds brengt. Omdat de mooiste ontmoeting in het leven, die met jezelf is. In persoonlijke én zakelijke situaties.

Voordat je wegklikt omdat je denkt ‘help, daar heb je weer zo’n coach’: wacht nog héél even. Ja, ik snap deze gedachte – en ja, er valt wat over te zeggen. Anno 2025 is het coachingslandschap compleet verzadigd. Ze duiken overal op. Offline, online, met specialisme of juist heel breed. Je kan het zien als vervelend… óf als kans om iemand te vinden met wie je écht matcht. Bij wie je ervaart dat de energie klopt. De boodschap goed voelt – en de werkwijze kloppend. Tuurlijk, het is belangrijk om te kijken naar opleidingen en diploma’s. Ook ik heb behoorlijk wat tijd geïnvesteerd in het opdoen van de juiste kennis. Van Post hbo Psychologie tot de opleiding Zelfstandig Coach. Toch is die persoonlijke klik key, wil je het beste uit jezelf halen. Ook ik heb de vruchten van coaching geplukt en ervaarde hoe belangrijk die menselijke match is. Eerlijk kunnen zijn, je vertrouwd voelen en óók met elkaar kunnen lachen. Wat ik je wil zeggen, voordat ik mijn verhaal/tips deel? Voel je vrij om deze blog weg te klikken, maar wees meer dan welkom om te blijven. Wellicht voel jij na het lezen dat jij en ik matchen – en is het precies wat je nodig hebt om te groeien. 🙂

Als kind ben je het resultaat van je opvoeding. Je leert van je ouders – en de kans is groot dat zij weer van hun ouders leerden. Hoe je kijkt naar de wereld, welke waarden je meekrijgt en wat ‘goed’ of ‘fout’ is: als kind neem je het als een spons op, als volwassenen draag je het als een tweede huid met je mee. Vroeger, denk aan de jaren tachtig en negentig, was er gevoelsmatig minder ruimte voor gevoel en emoties. Depressief zijn? Kampen met een burn-out? Of vastzitten in een angstoornis? Het was zéker wel een ding, er werd alleen minder of niet over gesproken. Er rustte een maatschappelijk stigma op psychische problemen en hulp zoeken werd gezien als een zwakte. De kans is dus aanwezig dat jouw ouders (of misschien wel jijzelf) dit nog steeds lastig vinden. En dat in een wereld waarin er juist steeds meer openheid ontstaat over psychische struggles. Gelukkig maar. Kijk maar eens om je heen. Hoeveel mensen ken je die burn-out klachten hebben? En hoe vaak hoor je voorbij komen dat iemand zoekende is naar zichzelf en wat ‘ie wil in het leven? Hét resultaat van jezelf en je behoeften jarenlang negeren – doen wat er van je verlangd wordt… of wat je misschien wel van jezelf verlangt. Yep, dat kan te maken hebben met je opvoeding en de wereld waarin je opgroeide. Voor mij was dat precies zo.

Als kind was ik een gevoelig en creatief meisje. Toch voelde ik weinig ruimte en begrip om dit te uiten. Het maakte dat ik me anders voelde, bepaalde delen van mezelf niet erkende en negatieve gedachten en overtuigingen ontwikkelde. Dat is namelijk wat er gebeurt, als je nergens heen kan met je gevoelens en emoties. Ik voelde me vaak eenzaam en dacht dat ik te veel was. Dat woordje ‘te’ kwam trouwens in veel van mijn overtuigingen terug. Zo vond ik mezelf té gevoelig, té lastig en té aanstellerig. Gewoon, te veel een last. Daardoor groeide het gevoel dat ik geen persoonlijke grenzen mocht stellen, vooral ‘mee moest doen’ met hoe het ‘hoorde’. Vooral niet zeuren, mezelf niet laten gelden. Die manier van leven trok door in mijn volwassen bestaan. Een periode waarin ik voor de buitenwereld het perfecte leven leidde (hippe baan en bruisend sociaal bestaan), maar waarin ik allesbehalve écht gelukkig was. Zo’n elf jaar geleden besloot ik dat het genoeg was. Ik voelde dat het tijd was voor verandering, om dichterbij mezelf te komen. Dit was het punt dat coaching in mijn leven kwam. Oprecht: het mooiste cadeau wat ik mezelf gegeven heb.

Yep, het grootste en meest waardevolle cadeau ooit, dat durf ik bij deze te claimen. En dat terwijl het zéker niet makkelijk is geweest. Coaching is de spiegel die je vaak zelf ontwijkt – of niet kunt vinden. Het is een confrontatie met jezelf. Met wie je dénkt dat je bent – en wie je diep van binnen écht bent. Een behoorlijke rit, maar wel een investering waar je je hele leven lang van profiteert. Wat het mij bracht én brengt – en jou kan brengen? Lees mee.

1. Negatieve opvattingen loslaten, echte gevoelens toelaten
   Coaching heeft mij doen inzien dat ik mijn negatieve opvattingen mocht gaan loslaten – en dat ik mijn echte gevoelens mocht gaan toelaten. Gevoel is gevoel en daarmee nooit verkeerd. Hier een waardeoordeel over hebben is onnodig. Sterker nog: je gevoel is een betrouwbare richtingaangever in het leven, Jóuw richtingaangever.

   2. Grenzen (h)erken én aangeven
   Omdat ik leerde vertrouwen op mijn gevoelens, (h)erkende ik ook de grenzen die daarbij kwamen kijken. Hoe meer je naar je gevoel luistert, hoe meer je voelt wat wel én niet goed voor je is en hoe beter je keuzes kan maken die bij je passen. Ja, dat betekent ook ‘nee’ zeggen op dingen die niet bij je passen/goed voor je zijn.

   3. Het geeft het kind in mij de ruimte (= plezier maken!)
   Hoe volwassen we met z’n allen ook zijn, we hebben allemaal een inner child. Door coaching weet ik weer wat ik als kind leuk vond en geef ik het de aandacht en ruimte. Gewoon, even wat minder ‘volwassen’ doen op z’n tijd en tijd en lekker gaan schilderen, dansen en improvisatietheater doen. Mijn energiegevers in het leven.

   4. Ik weet beter wie ik ben én vind mezelf leuk gezelschap
   Door coaching weet ik beter wie ik ben en wat er bij me past. Daarnaast ben ik mezelf goed en leuk gezelschap gaan vinden. Omdat ik van binnenuit gelukkig ben, kan ik prima alleen zijn en heb ik niemand nodig om mezelf te vermaken. Valt er iets uit mijn leven weg, dan sta ik nog steeds sterk. Een liefdevolle basis van binnenuit.

   5. Minder pleasen, meer eigen ding doen
   Vroeger had ik er een handje van: het anderen naar de zin maken en daarmee mezelf in de steek laten. Als kind wilde ik dat mijn ouders blij waren, zodat ik lief gevonden werd. Een eigenschap die ook de volwassen Debby meenam, maar die ze gelukkig met de hulp van coaching afleerde. Het resultaat? Verlichting.

   6. Niet alleen luisteren naar gevoel, maar ook handelen
   Luisteren naar je gevoel is een, het ernaar handelen een tweede. Het is onwijs fijn als je je gevoelens en emoties snapt, maar het is nóg belangrijker dat je er iets mee doet. Zo leerde ik mijn eigen welzijn en geluk op #1 te zetten. Voelen anderen zich hierdoor gekwetst? Dan ligt dat niet aan mij, maar aan hoe zij het opvatten.

In mijn persoonlijke en zakelijke leven: ik heb nog steeds elke dag profijt van de spiegel die ik mezelf gunde. Ben ontzettend dankbaar dat ik de stap naar coaching zette. En vooral: dat ik dit op tijd gedaan heb (net voor een burn-out) en de juiste persoon tegenover me kreeg. Anyways, genoeg over mij nu, want uiteindelijk draait deze blog om jou. Herken jij jezelf namelijk in zaken als jezelf wegcijferen, pleasegedrag vertonen, keuzes maken die niet bij je passen of simpelweg niet weten wat je écht wilt? Dan is het een overweging waard om coaching in te schakelen. Je mag het namelijk altijd alleen doen, maar het hoeft nooit. Wil je dichter bij jezelf komen omdat je in je persoonlijke leven andere keuzes wilt maken? Of ben je juist op carrièrevlak zoekende naar jezelf én de droombaan die daarbij past? Gun jezelf een spiegel en stok-achter-de-deur, net zoals ik dat deed. Want nogmaals: er is geen ontmoeting mooier, dan die met jezelf.

Je bent op het einde aangekomen, top! Grote kans dat je een professionele en menselijke match voelt, anders had je deze blog natuurlijk allang weggeklikt. 😉 Het lijkt mij fantastisch om met elkaar jouw groei te realiseren, of dat nu op zakelijk of persoonlijk gebied is. Waar je op kan leunen? Op de werkvloer op job coaching en loopbaancoaching bijvoorbeeld, op persoonlijk vlak op energetische therapie en een stilte retreat. Het is maar net wat je doel is en wat bij je past. Hulp nodig om te ontdekken waar je het meeste aan hebt? Of gewoon even kennismaken? Voel je vrij om een berichtje te sturen! Leuk om een kop koffie of thee te doen en je beter te leren kennen. Spreken we elkaar snel? 🙂